Jannik Sinner'ın Olağanüstü Yolculuğu

Yazı Giovanni Audiffredi
Fotoğraf Philip Gay
Moda Editörü Nik Piras

Çeviri Özge Dinç

Jannik Sinner'la Monte Carlo'da bir otelde buluşuyorum. Hava kasvetli ve rüzgârlı. Tenis kıyafetiyle geliyor; biraz çekingen ama zekâsını ele veren cin gözlere sahip. Ona son görüştüğümüzden daha uzun göründüğünü söylüyorum. "Ya da belki sen yaşlandıkça küçüldün," diyor.

Bileğinde siyah ve kahverengi bezeliyle bir Rolex GMT-Master II var. Saati çıkarıyor ki arkasındaki yazıyı görebileyim; arkadaki yazı bu yılın ocak ayında Avustralya Açık'ta finalde Daniil Medvedev'i yenerek kazandığı ilk Grand Slam zaferini kutluyor. Sinner, "Hayatımın en inanılmaz yılı böyle başladı," diyor.

Sinner 23 yaşında. 10 Haziran'dan beri ATP tenis sıralamasında dünyanın 1 numarası: Bu pozisyonu elde eden ilk İtalyan. Ayrıca eylül ayında Amerika Açık'ı (US Open) kazanarak aynı sezonda iki Grand Slam kazanan ilk İtalyan oldu.

Hâlâ genç ama zirveye tırmanması uzun sürdü. İtalya ve Avusturya sınırındaki bir köy olan Sesto Pusteria'da büyüdü. Evde annesi Siglinde ve babası Hanspeter Almanca konuşuyor. Sinner 14 yaşındayken ailesini terk edip Fransa sınırına yakın Bordighera'daki bir tenis akademisine gittiğinde –evinden 600 km'den fazla uzakta– neredeyse hiç İtalyanca bilmiyordu.

Şimdi, tenis okulu kayıtlarının fırladığı İtalya'dan başlayarak her yerde bir fenomen. Ayırt edici kızıl saçları ve ince uzun fiziği, her ne pahasına olursa olsun kazanmaktan ziyade ruh sağlığına odaklanması ve hayranları, sık sık saha kenarında görülen havuç oğlanları, hepsi bir araya gelerek Sinner'ı raketle top atan bir makineden bambaşka bir figüre taşıyor. Rolex'in onu neden elçi olarak istediğini anlamak zor değil.

"Rolex'le çalışmak büyük gurur kaynağı," diyor, Sinner. "Yüksek davranış standartlarını koruyan zarif insanlarla çalışmak benim için önemli."

Onu anlatmak için, sonuçları ardı ardına sıralamak yeterli. Sinner, Avustralya Açık ve Amerika Açık'a ek olarak bu yıl Rotterdam, Miami, Halle ve Cincinnati'de de zaferle döndü ve 11 milyon avronun üzerinde ödül kazandı.

Ama yine de 2024, aynı zamanda büyük hayal kırıklıklarının yaşandığı bir yıl oldu. Mayıs ayında, bir kalça sakatlığı Sinner'ı Madrid Açık'tan ayrılmaya zorladı. Roma'daki turnuvayı kaçırdı. Roland Garros'taki yarı finalde Carlos Alcaraz'a ve Wimbledon'daki çeyrek finalde Daniil Medvedev'e yenildi. Bademcik iltihabı nedeniyle Paris Olimpiyatları'nı kaçırdı.

Ama en çok da doping şüphesiyle uğraşmak zorunda kaldı. 10 Mart'ta, Kaliforniya'daki Indian Wells'te ve tekrar 18 Mart'ta, yasaklı anabolik steroid Clostebol'ün bir milyarda bir gramından daha azından ötürü testleri pozitif çıktı.

Sinner, temyizde cezası bozulana kadar, başlangıçta iki gün (4 ve 5 Nisan) tenisten uzaklaştırıldı. Daha sonra 17-20 Nisan tarihleri arasında tekrar uzaklaştırıldı. Savunması basitti: Testlerinde çıkan Clostebol, Sinner'ın fizyoterapisti Giacomo Nardi'nin kendi parmağındaki kesiği tedavi etmek için kullandığı, reçetesiz satılan bir spreyde bulunuyordu. Nardi, Sinner'a masaj yaptığında, yasaklı maddenin izleri istemeden ve bilmeden ona geçti. ITIA (Uluslararası Tenis Dürüstlük Ajansı) da bu açıklamayı kabul etti ve Sinner'ı akladı.

"Zor zamanlardı," diye anlatıyor, Sinner. "Kimseyle bu konuda konuşamadım. İçimi dökemedim veya yardım alamadım. Beni tanıyan ve beni oynarken izleyen herkes bende bir sorun olduğunu anladı. Uykusuz geceler geçirdim çünkü masumiyetinizden emin olsanız bile, bu tür şeylerin karmaşık olduğunu biliyorsunuz. Neyse ki herkes gerçeği söyledi ve bu da korta dönmemi sağladı. Ama Wimbledon'da kortta bembeyazdım. Sonrasında da korku doluydum. Cincinnati kulüp binasında antrenmana girdim ve şöyle düşündüm: 'Acaba bana nasıl bakıyorlar? Benim hakkımda gerçekten ne düşünüyorlar?' Bu süreçte kimin gerçek arkadaşım olduğunu gördüm."

Olay kapanmış gibi görünüyordu. Ancak eylül ayında, Dünya Anti-Doping Ajansı Wada, Sinner'ın davasına itiraz ettiğini ve kusur veya ihmalkârlık gerekçesiyle diskalifiye talebinde bulunduğunu duyurdu. Bu, Sinner'ı tekrar üç ila altı ay arasında belirsizliğe sürükledi. Ancak o, sağlam durdu ve oyunu etkilenmedi. Ve nitekim ekim ayında, Pekin'deki Çin Açık'ın finaline ulaştı.

"Bu yıl çok büyüdüm," diyor, Sinner. "Hem zihinsel hem de fiziksel olarak."

Şu anda gördüğünüz iyi sonuçlar birden ortaya çıkmıyor, bunu söylemek isterim. Bunlar son iki yıldır yaptığımız sıkı çalışmanın meyveleri. Ben bir şefin oğluyum ve beş dakikada iyi bir yemek pişiremeyeceğimizi biliyorum. Çalışırsınız, anlarsınız, denersiniz ve tekrar denersiniz — ancak o zaman yemek pişer.

Taktikler. Taktik önemlidir çünkü iyi gitmeyen bir oyunu düzeltmenize olanak tanır. [Eski İtalyan tenis profesyoneli] Simone Vagnozzi ekibime katıldığında, her maçta bana taktikler veriyordu. Dürüst olmak gerekirse hiçbir şey anlamıyordum. Bana "Arada sırada bir slice (kesik) atmalısın," demişti mesela. Ama nasıl yapacağımı bilmiyordum; bu yüzden oyunumda birçok değişiklik yaptık. Teknik olarak doğru yapamadığım bir vuruş çünkü raketi iki elimle tutuyorum. Yine de kendimi daha güvende hissediyorum. Simone iyi çünkü çok konuşuyoruz ve bana kurallar koymuyor. Daha akıcı olmamı ve doğru mesafede olmamı istiyor. Topa doğru şekilde dokunmak aynı zamanda daha az enerji harcamak anlamına geliyor.

Amerika Açık finalinde iyi servis atamadım; bazen oluyor. Servis, gelişmek için çok fazla detayı olan bir vuruştur. Ne kadar pratik yaparsanız yapın, her zaman kötü bir oyun olabilir; ben de bununla başa çıkmam gerektiğine ikna oldum. Ancak vuruşlarınızı çeşitlendirebilmeniz, ağa giderken daha özgüvenli hissetmeniz ve vuruşunuz üzerinde çalışmanız ve topa karşı farklı bir his duymanız çok önemli.

Sağlam-agresif arası derim. Ben sahada daha çok ofansif mücadele ediyorum. Savunmaya geçmemeye çalışıyorum. Tenisim çok yönlü ama örneğin "file oyununu" nasıl iyi oynayacağımı hâlâ bilmiyorum. Beni en çok geliştiren oyuncu Medvedev'dir. Onu yenmek için bolca servis ve vole çalıştım. Bazı rakiplerime karşı daha çok backhand atmam gerekiyor. Teniste rakibinizle olan ilişkinizden bir şeyler öğrenirsiniz. Tenis oyuncusu için gerçek soru şudur: Rakibin zihnine nasıl girebilirim? Cevabı tahmin edebilirseniz maçın seyri değişir.

Kendimi kabul ederek. Olgunlaştım; artık kendimi daha iyi anlıyorum. Kendini tanımak çok önemli. Spor psikoloğum Riccardo Ceccarelli ile bunun üzerinde çok çalıştım. Bazen oyunu kaybettim çünkü çok fazla enerji harcadım; kramplar, rahatsızlıklar başladı. Ama hatalı olduğumu kabul etmeye başladığımda ileriye doğru küçük adımlar attım. Maçta bu benim için daha kolay, hatayı kolayca unutuyorum. Antrenmanda ise hızla gelişme arıyorum ki bence yanlış.

Hayır. Biz hep sonuçlar hakkında konuşuruz. Benim için puan, sahada kendimi ifade şeklim anlamına geliyor. Yüksek bir seviyeye sahipseniz endişe etmenize gerek yok çünkü iyi sonuç gelecektir. Ailem, ekibim beni anlıyor, hatta ekibim belki ailemden bile daha iyi anlıyor; onlarla huzur buluyorum.

Biz otellerde, uçaklarda yaşıyoruz, sürekli seyahat ediyoruz. Ekibim benim kendim olmamı, neye ihtiyacım olduğunu anlamamı sağlıyor.

Örneğin?

Bazı tutkuları tatmin etmek gibi basit şeylerden bahsediyorum. Mesela otomobil sürmeyi seviyorum. Bana kendimi harika hissettiriyor. Yalnız, münzevi halde araba sürerken müziği açıyorum. Arada bir müziği kapatınca motorun sesini duyuyorum ve şarj oluyorum.

2024 yılında, kendisi de bir tenis oyuncusu olan Anna Kalynskaia da yer alıyor. Yeni bir duygusal ilişki sana ne kattı?

Hiçbir şey değişmedi. Kız arkadaş bize ya iyi ya da kötü hissettiren biri gibi görülüyor. Bense aşkın hayatıma normal bir şekilde giren, çok doğal bir şey olmasını istiyorum. Bir tenis oyuncusu ve bir insan olarak değişmeyi göze alamam. Büyük bir değişim olmayacağı için ilişki hayatıma çok iyi geliyor.

Sahadayken hiçbir şey seni etkilemiyor mu?

Kişisel bir sorunun olduğunda oynamak kolay değil. Mesela çocukken bana çok emeği geçen Marrghit teyzem ölüm döşeğindeyken acı çektim ve sahada çok zorlandım.

Teniste gelmiş geçmiş en başarılı İtalyan olduğun konusunu hiç düşündün mü?

Buna inanmayacaksın ama herhangi bir konuda en başarılı olmak benim için hiçbir zaman bir hedef olmadı. Benim için daha çok nasıl bir insan olduğum, etrafımı nasıl insanlarla çevrelediğim ve onlara ne derece güvenebildiğim önemli. Kazanırsan iyi olduğuna, kaybedersen de iyi olmadığına inanmıyorum. Her birimizin kendimize göre yetenekleri var. Şans, bunları ifade etmenin bir yolunu bulmakta yatıyor.

Evet ama şampiyon olmak işleri değiştiriyor, değil mi?

Üzerinizde çok fazla baskı oluyor. Ama bana göre para, sağlıklı olmanın, sevgiyle çevrili bir hayatın yerini tutamaz.

Bir keresinde dünyaca ünlü futbolcu Alessandro Del Piero bana şöyle demişti: "Kaybetmek beni hasta ediyor." Sen bu konuda ne düşünüyorsun?

Ben kazanmaktan çok öğrenmek ekolündenim. Mesela Novak Djokovic'e karşı sık sık maç kaybetmek bana çok şey öğretti. Bu sizin için iyi; sizi uyandırıyor. Futbolda da Ronaldo'ya karşı oynayabilir ve bir dahaki sefere daha iyi hazırlanmanız gerektiğini fark edebilirsiniz. Teniste bunu telafi etmek için daha fazla fırsatımız var.

İtalyanlar seni seviyor ama hâlâ evinde bir turnuva kazanamadığın için şikâyet edip duruyorlar. Herkes Torino'daki ATP finallerini bekledi.

Haklılar, İtalya'da hiç kazanamadım. Roma'da oynamamak beni üzdü. Hayran olduğunuz sporcuları sorgulamak normaldir. Bu bir tezahürat biçimidir, bizim için teşviktir. Eğer hiç kimse benim hakkımda konuşmazsa bu ilginç olmadığım anlamına gelir.

Jannik, bu yıl neyi yanlış yaptın?

Tenis önemli ama sevdiğim insanlarla yeterince vakit geçiremedim. Bunu öğrenmeliyim çünkü zaman geçer ve asla geri gelmez.

İtalyancadan çevrilmiş ve editlenmiştir.