Selami Şahin

Röportaj ELÇİN KAÇAR

Fotoğraf ULUÇ ÖZCÜ

Bugüne kadar pek çok gazinoda, assolist olarak çalıştım. O zamanların gazino kültürünü, bugün sadece Günay ve Cahide devam ettiriyor. Günay'da zaten sahne alıyordum; Cahide'den de teklif geldiğinde, çok heyecanlandım. Sadece bir geceliğine sahne almam için anlaşma imzaladık. Ancak o kadar çok ilgi gördü ki, programı beş hafta uzatmak zorunda kaldık. Daha sonra, bir süre ara verdik ve yine başladık; o programı da dört hafta uzatmak zorunda kaldık. Bu gecelerde, müziğe meraklı, kaliteli konuklarla karşılaşıyorum. 45. sanat yılımı kutlamaya hazırlandığım bu günlerde, böylesine yoğun bir ilgiyle karşılaşmak, beni çok memnun ediyor.

Müzik hayatım boyunca, 300 civarında beste yaptım; yaklaşık 150'si, popüler oldu. Önemli olan çok beste yapmak değil, kalıcı eserler üretebilmektir. 1970'li yılların popüler müzikleri, yabancı şarkıların üzerine Türkçe sözler yazılarak yapılanlardı. Ben, bize özgü şarkılar üretmek istedim. Ürettiğim çoğu şarkıyı da diğer sanatçılara verdim; bu ülkede, benim şarkımı söylemeyen çok az sanatçı vardır. O yüzden, şarkılarımla gurur duyuyorum.

16 yaşında, şöhrete kavuştum. O andan itibaren de, kendimi geliştirmek adına çaba gösterdim. Ancak, bir müzik okuluna gitmek gibi bir imkânım olmadığı için; notaları, nota kitaplarından, kendi kendime öğrendim. Beste yapmak için, kendimi asla şartlamadım. Bir arkadaşımın hikâyesinden, okuduğum bir olaydan etkilenip beste yaptığım çok olmuştur.

Esprili olma özelliğimi, yaratıcı bir insan olmaya bağlıyorum ve bu özellik, Tanrı'nın bir lütfüdür bana. Şener Şen, Müjdat Gezen, Metin Akpınar gibi mizahi yönü olan sanatçı dostlarımla buluştuğumuzda, espri üstüne espri yapıyoruz. İnanmayacaksınız ama bazen o esprilerden beste yaptığım bile olmuştur.

Teknoloji ilerledikçe, sanatçıların kaybı da çok oluyor. Eskiden, "korsan" yüzünden albümler az satardı; şimdi de İnternet nedeniyle az satıyor. Bu devirde albüm yapmak, çok mantıklı değil; ama yapmadığınızda da gündemde kalamıyorsunuz. Şükürler olsun ki, son albümüm "Mahzen" iyi bir satış rakamı yakaladı. Bu albümde, başka arkadaşlarıma verdiğim, popüler şarkılarımı söyledim.

Hatasız kul olmaz. Bilmeden yapılmış bir hatayı, iyice tahlil ettikten sonra, affedebilirim. Benim nefretim de öfkem de beş dakika sürer. Kavga etmeyi hiç sevmem ama canıma kast eden ve namusuma dil uzatan adama, soru bile sormam; elimden gelenin en kötüsünü yaparak, o insanı cezalandırırım.

Hayatımda kimseyi benden büyük, kimseyi de benden küçük görmedim. Kimseyi de karalamaktan hoşlanmam ama bakıyorum da, artık hep mevsimlik şarkılar yapılıyor. Ve bu şarkılar, birkaç ayda unutuluyor. Oysa benim 20 yıllık şarkılarım, bugün bile dillerden düşmüyor.

Müzik dünyasında benim kadar eski olanlar bilir; bizim zamanımızda, bu sektörde bu kadar büyük paralar dönmüyordu. Avrupa ülkelerinden birinde ünlü olsaydım, şimdi özel jetlerle geziyor, gökdelenlerde yaşıyor olurdum. Ne var ki; dünyaya bir daha gelsem, yine Türk vatandaşı olmak, yine Selami Şahin olmak isterdim.

Korkak bir insan değilimdir ama Tanrı'ya inanmayandan korkarım. Çünkü verecek bir hesabı olmayacağı için, yapabileceklerinin de sınırı yoktur. Öyle bir insandan, kötülüğün her türlüsü gelebilir.

Hataylı olmama rağmen, yemek yapmayı hiç beceremem. Çünkü hiç öyle bir merakım olmadı. Eşimin, bu yüzden zaman zaman bana kızdığı olur. Yemek yemeyi severim ve hiç yemek ayırt etmem. Sadece, mutfağın ve yemeği yapan kişinin temiz olmasını önemserim.

Son nefesime kadar; işim, gücüm, aşkım müziktir. O nedenle, politikaya girmeyi ya da başka alanlarda, başka işler yapmayı asla düşünmüyorum.

Karşımdaki insanın hislerini, dudaklarından çıkan sözlerden değil, bakışlarından çözmeye çalışırım. Ancak bu yolla bile, bir insanı %100 çözebileceğime inanmıyorum. İşte bu yüzden, kadınlarla ilgili onca şarkı yapmış olmama rağmen, kadınları da tam anlamıyla anlayabildiğimi düşünmüyorum.

Hayattan, size yapılmasını istemediğiniz bir şeyi, bir başkasına yapmamanız gerektiğini öğrendim. İnsanlar, artık çok yapmacık; ilişkiler de sahte… Çevrenizdekiler tarafından sevilip sevilmediğinizi öğrenmek istiyorsanız, şöyle bir etrafınıza bakın. Kalabalık bir ortama girdiğinizde karşılanmıyorsanız, üzülmeyin; ama uğurlanmıyorsanız, üzülmelisiniz.