Hayattan Ne Öğrendim: Robbie Williams

Röportaj Michael Sebastian

Çeviri Özge Dinç

VEGAS'TAKİ WYNN'DE SAHNEYE ÇIKMAYA BAŞLADIĞIM SIRALARDA Kuzey Amerika yaptığım müziğe aşina değildi. Menajerlere, prodüktörlere kendimi satmak için çok çabalamak zorunda kaldım. Kendimi "Ben dövmeli, küfreden bir Frank Sinatra'yım," diye tanıtıyordum.

STADYUMLARDA DEVASA KONSERLER VERSEM DE akşam yemeklerinde insanlar bana müzik yapmaya devam edip etmediğimi soruyor.

KENDİMİ YENİ ÇIKMIŞ BİR SANATÇI GİBİ HİSSEDİYORUM; hatta işimi, mental hastalıklar ve bağımlılıklar yüzünden ilk seferinde yaşayamadığım bir şekilde yaşıyorum diyebilirim.

GENÇKEN BİR OYUNDA ARTFUL DODGER'I (Oliver Twist romanında bir karakter —ed.) OYNADIM, her gece sahneye çıktığımda ayakta alkışlanıyordum. Sarhoş ediciydi. Bunu bana sağlayan her ne meslekse onu istediğime karar verdim.

ANNEM VE BABAM BEN 4 YAŞINDAYKEN AYRILDI. Plaklar annemde kaldı: Ella Fitzgerald, Frank Sinatra, Dean Martin, Sammy Davis Jr. kütüphanemdeydi. 9. ya da 10. yaş günümde kız kardeşim bana Pink Floyd'un "The Wall" albümünü ve bir elektro müzik koleksiyonunu hediye etti. Pink Floyd'a ısınamadım ama dinlediğim elektro müziği resmen içmek, yutmak istedim. Büyürken dinlediğim müziğin Glenn Miller ve Afrika Bambaataa'nın garip bir karışımı olduğunu söyleyebiliriz.

GERÇEK KOŞULSUZ SEVGİNİN NE OLDUĞUNU BANA NİNEM ÖĞRETTİ. O olmasaydı öğrenemezdim.


İNSANLARI NASIL ETKİLEYECEĞİMİ BABAMDAN ÖĞRENDİM. Babam tatil kamplarında çalışırdı. Eğlence sektöründe bir

hayatın mümkün olduğunu göstermiştir bana.

NASIL ÇALIŞACAĞIMI İSE ANNEMDEN ÖĞRENDİM. Gerçek işler gerçekten iç karartıcı görünüyordu; annem Tanrı'nın ona bahşettiği tüm saatlerde çalışıyordu. Annemin kendi ekonomik geçmişinden, zar zor kazanan bir adamın karısı olmaktan çıkıp kendi işini kurabilmesi, benim başardıklarıma eşdeğer, hatta daha büyük bir başarıdır.

ON ALTI YAŞINDAYKEN okuldan ayrıldığımda kırık olmayan tek bir notum yoktu.

MATEMATİKTE İYİ OLSAYDIM kesin annem beni matematikçi olmaya zorlardı. Neyse ki gösteri konusunda iyiydim, annem de beni şov yeteneklerim konusunda zorladı. Gözleri üzerime çekmekte iyiyimdir. Eğer Z kuşağına mensup olsaydım YouTuber olurdum.

MÜZİK YAPACAĞIMI HİÇ HAYAL ETMEMİŞTİM. Bir erkek grubu olan Take That'in seçmelerine katıldım ve kabul edildim. Yani müzik hayatına tesadüfen girdim.

YÜZLERCE KIZ benimle birlikte olmak için otelde yer ayırtmıştır. Bu normal değil, bu yüzden kadınlarla olan ilişkilerim çarpık.

HAYATINIZIN İKİNCİ 20 YILINI, hayatınızın ilk 20 yılını çözmeye harcıyorsunuz.

BİR MÜZİK DEHASI OLDUĞUMU DÜŞÜNMÜYORUM. Çok doğal gelen ve hiç bitmeyen bir melodi kaynağım var. Bende musluk kapanmıyor. Bir pop şarkısını nasıl yazmalısınız? Pratik yapın. Şansınız da yaver giderse oldu bitti. Ben gezegendeki en şanslı insanlardan biriyim.

SEYİRCİ İSTESE DE her gece aynı şarkıları söylemek istemiyorum ama aynı zamanda onlara mümkün olan en iyi geceyi sunmak istiyorum çünkü neticede para ödüyorlar.

İŞİN ZİRVESİ PARA DEĞİL, öte yandan zirvenin kendisi de zirve değil. Herhangi bir meslekte dağın en üst noktasına ulaştığınızda varoluşsal bir kriz yaşarsınız çünkü bu nihayetinde hiçbir şeyi çözmez.

ŞÖHRET YA DA BAŞARI işleri çözmez. Aslolan bir amacın olmasıdır.

PARA BANA koltuğumda kaşmir bir kaftanla oturup sakal uzatabilme, katil gibi görünebilme özgürlüğü, "Real Housewives of Beverly Hills"i (bir reality şov—ed.) her gün izleme ve UFO'ları arama olanağı verdi. Bu da beni tembelleştirdi. Ama aynı zamanda hayatta bir şeyler yapmam gerektiğini fark etmem için yeterli alan sağladı. Bunu anladığımda 32 yaşındaydım.

HİÇ EVLENMEM DİYORDUM, evlendim, bana iyi geldi. Hayatta çocuk sahibi olmam diyordum; oldum, bu da beni ben yaptı. Evlilikten ne öğrendim? Cinsel organımı istersem pantolonumun içinde tutabileceğimi. Bunun imkânsız olduğunu sanıyordum. Neyse ki şu ana dek bir sorun çıkmadı.

ÇOCUĞUMUN DOĞMASI bana birçok farklı nedenden dolayı çok korkutucu geldi. Ben daha kendime bakamıyordum, bu değerli ruha nasıl bakacaktım?