Eski halinden eser yok şimdi

Deadpool'un Hollywood eliyle şişirilen süper kahraman mitiyle değil dalgasını geçmek o miti yıkmaya yönelik bir hamlesi vardı. Açıkçası 2009'daki Watchmen'den sonra yeni bir soluk getirmişti süper kahramanlı çizgi roman uyarlamalarına.

Bir nevi ölümsüzlüğe mahkum edilmiş olan hınzır, ağzı bozuk ve anarşist Deadpool'un yeni macerasında kendi dahil hiçbir şeyi ciddiye almama hali devam ediyor. Ve bu tavır yine filmin her şeyine sirayet ediyor. Fakat Deadpool 2 ilk film kadar süper kahraman dünyasına yönelik yıkıcı ve sert değil. Yine o mitle dalgasını geçiyor. Hatta referansını genişletiyor.

Temel İçgüdü'den Terminatör'e kadar eskilere de uzanıyor. Ama anlatılan hikaye gereği süper kahraman dünyasıyla sadece dalga geçmeyi yeğliyor. Kahramanızın yeni macerasında babaoğul ve aile temalı bir hikaye var karşımızda. Deadpool, okulda gördüğü sistematik şiddet sonrası herkese karşı güvenini yitiren ve gelecekte ölüm saçacak olan küçük mutant Russell'ın güvenini kazanıp onu yanlıştan döndürmeye çalışıyor. Fakat bu iş sandığından daha zor oluyor. Çünkü gelecekten gelen Cable (Josh Brolin) ailesini öldürdüğü için Russell'ı daha küçükken yok etmek istiyor. Böylece Deadpool bir nevi Terminator replikası olan Cable ile karşı karşıya geliyor...

Hınzırlıkta sınır tanımayan, kendisi dışında pek kimseyi düşünmeyen Deadpool'un açıkçası bir çocukla iletişim kurmaya çalışması kahramanımız açısından da ezber bozucu. Ki bu tavrı da hikayenin ve filmin tonunu belirliyor. Bu ton ilk filme göre ikinciyi farklılaştırıyor. Onun anti-kahramanlığında pek bir problem yok ama sanki anarşist tavrı törpülenmiş gibi. Fakat bu yapılırken bir başka özelliğinden, hınzırlığından vazgeçilmiyor. Öyle ki karakteri canlandıran Ryan Reynolds'la bile dalgasını geçecek, senaryodaki aksaklıkları 'senaristler burada kolaycılığa kaçmış' diyecek kadar hınzır Deadpool... Yani biraz ehlileşmiş, babacılık oynamak zorunda kalan bir hali var Deadpool'un. Eee ne de olsa o da bir Marvel kahramanı.

Olkan Özyurt